Mettes in Dichters van het nieuwe millennium
Friday, July 1st, 2016
In juni 2016 verscheen bij uitgeverij Vantilt het boek Dichters van het nieuwe millennium. Nederlandse en Vlaamse poëzie in de 21e eeuw, samengesteld door Jeroen Dera, Sarah Posman en Kila van der Starre. Vierentwintig literatuurwetenschappers bespreken verschillende stemmen die sinds 2000 hebben bijgedragen tot de poëzie in Nederland en Vlaanderen. Ex-yang-redacteur Johan Sonnenschein (Université de […]
0 comments
Ik wil Jeroen Mettes aan het werk zien (maar het lukt mij niet) – deel II
Tuesday, February 23rd, 2016
Eerder gepubliceerd in literair tijdschrift Terras, 09, ‘Brussel’, 2016. Dit is deel II van het essay. Hoe werkt Mettes? Een tekst die nergens over gaat, nergens vandaan komt, nergens heengaat, maar desondanks tweehonderd bladzijden lang boeit en een indruk van grote rijkdom achterlaat. Hoe heeft Mettes het voor elkaar gekregen? Zou iedere boerenlul of zelfs een […]
0 comments
Druk op huid
Saturday, June 6th, 2015
door Maarten van der Graaff Jeroen Mettes was al gestorven, toen ik zijn werk leerde kennen. Ik las zijn blogposts en kreeg een beeld van de Nederlandstalige poëzie in de jaren waarin hij ze schreef, toen ik nog op Goeree-Overflakkee woonde, het atheneum deed en mij waarschijnlijk bezig hield met verliefd worden. Het was […]
0 comments
Institutional Identity. The Case of Jeroen Mettes’s Dutch Poetry Weblog (2005-2006)
Saturday, January 11th, 2014
One of the central questions in the field of media studies concerns the relationships between different types of media. In what way do the so-called ‘new’ media affect the task, nature and function of their predecessors? Especially in contemporary culture, in which the ever-growing impact of digitization is a characteristic feature, such questions are […]
0 comments
Militante schoonheid
Saturday, November 23rd, 2013
Liet in Perdu het werk van Mettes met ander werk praten. Back to black. Een slordige montage van gave beelden. Beelden die voor mij levendig praten met het werk van Mettes. Politieke poëzie, ja! In Mark Rothko lees ik net zo goed het tentenkamp van Occupy. Antony Gormley (is een mens niet sterker aanwezig in […]
0 comments
Ik wil Jeroen Mettes aan het werk zien (maar het lukt mij niet) – deel I
Tuesday, February 23rd, 2016
Eerder gepubliceerd in literair tijdschrift Terras, 09, ‘Brussel’, 2016. Dit is deel 1 van het essay. N30 werkt Was de wereld van onze kennis van de wereld nog maar zoals hij nooit geweest is: ordelijk, hiërarchisch. Vandaag de dag loopt het de spuigaten uit: sociale media en andere internetbronnen, ook tv, krant, boek en medemens […]
0 comments
Ik wil Jeroen Mettes aan het werk zien (maar het lukt mij niet) – deel III
Tuesday, February 23rd, 2016
Eerder gepubliceerd in literair tijdschrift Terras, 09, ‘Brussel’, 2016. Dit is deel III van het essay. II Het strand ziet eruit als de achtertuin van een asofamilie. ‘Je moet doodongelukkig zijn om mooie dingen te maken.’ Wat is me toch veel in de schoot geworpen, bedenkt het uit de boom vallende appelvrouwtje. De Leidse stadsbode Pieto […]
0 comments
Paradijs
Thursday, December 11th, 2014
‘Gek genoeg overviel die vraag hem enigszins, en na een aantal seconden over het antwoord te hebben nagedacht, vroeg hij zich hardop af: “Ach, wat is geluk?”’ Jeroen Mettes, N30 1. Leven ‘Jij hebt Jeroen Mettes toch gekend?’ De vraag wordt doorgaans wat omzichtig gesteld, met minstens de schijn van ongemak op het gezicht […]
0 comments
Vernietigende hoeveelheid van alles, rechtgehouden door heel weinig
Monday, December 2nd, 2013
In een toespraak die de Amerikaanse schrijver Neil Gaiman op MIT gaf, vertelde hij dat het de taak van de auteur is om te ontploffen. Het is de taak van academicus om zich in het getroffen gebied te begeven, de scherven op te rapen en te bepalen wat voor soort ontploffing het was, hoeveel schade […]
0 comments
Een dag is ook een ruimte.
Friday, November 15th, 2013
‘Ja, zo zou het kunnen beginnen, hier, zomaar, op een enigszins moeizame en trage manier, op die neutrale plek die van iedereen en van niemand is, waar de mensen bijna zonder elkaar te zien langs elkaar heen lopen, waar het leven in het pand, ver weg en regelmatig, weerkaatst wordt.’ In de 99 hoofdstukken die […]
0 comments