Niet uitgewerkt idee
a) Iets wordt herhaald omdat het belangrijk is.
b) Iets wordt belangrijk omdat het herhaald wordt.
b) Iets wordt belangrijk omdat het herhaald wordt.
"De taal van de dichter is die van de gemeenschap, welke die ook moge zijn" -Octavio Paz
13 Comments:
Niet uitgewerkt comment:
wil·lig (bn.)
1 volgzaam, gehoorzaam <=> onwillig
2 (van een merrie) tochtig => hengstig
3 (van markten, beurzen) levendig
iets wordt herhaald en wordt belangrijk en wordt herhaald.
x
Ik lig in je armen, ik lig
in je armen, herhaal het maar;
...
A. Marja
Belangrijk in een of andere politieke zin, zo van: jij moet dit en dat want het is belangrijk? Of in meer persoonlijke zin, dus zus of zo is voor mij belangrijk? In het tweede geval hoeft het niet op te gaan, stel nou dat het belangrijke een unieke ervaring is. Nou ja, dan wordt het denken daar aan weer herhaald, OK.
I *am* a poet! I
am. I am. I am a poet, I reaffirmed, ashamed.
William Carlos Williams
kan je dat nog eens herhalen?
kan je dat nog eens herhalen?
DE GESCHIEDENIS HERHAALT ZICH NIET
Elke ochtend door
twee kleine slaperige graven
onder de wenkbrouwen
breekt er een nieuwe dag aan.
Er wordt koffie gezet,
kranten worden gelezen.
Er luidt het schelle brein
van de geschiedenishaan
die zich niet herhaalt die zich niet
herhaalt die zich niet herhaalt...
Vojislav Despotov (1950-2000)
@Jeroen
Ik heb het idee dat dit soort taalspelletjes semantische valkuilen zijn, met alle (ideologische) gevaren van dien. Wanneer je in vormen denkt ipv begrippen ziet alles er anders uit. Dan heeft herhaling betrekking op ritme, en zie je dat het vaak het onbelangrijke is dat wordt herhaald; het belangrijke maakt er een einde aan, en ontleent daar juist haar belang aan.
Maar dan ga je ervan uit dat iets semantisch belangrijk kan zijn buiten elke vorm om? Ik betwijfel dat.
Nou ja, mijn definitie van "belangrijk" is natuurlijk wat hier niet uitgewerkt is... Ik zal er eens voor gaan zitten.
Maar waar ik aanvankelijk aan dacht was:
a) schrijven/lezen vanuit een bepaalde a priori "inhoud" en de vorm (hier: herhaling) daar op toespitsen; OF:
b) zó schrijven/lezen dat er iets begint te zoemen wat je "betekenis" zou kunnen noemen, maar niet per se is te herleiden tot een formuleerbare inhoud
Ik denk dat je in het tweede geval eigenlijk al niet meer over vorm/inhoud kan spreken. Eerder over een betekenisritme ((c) SQV), dat gemarkeerd wordt door intense punten, zoals herhalingen van woordgroepen e.d.
Zuiver formalisme gaat altijd nog uit van een a priori inhoud denk ik, ook al is die inhoud leeg. Net zoals een op directe communicatie ("inhoud") gericht schrijven een heel specifieke vorm nodig heeft: een vorm die nogal wat trucs gebruikt om te doen alsof ze geen vorm is. Journalisten zijn wat dat betreft grotere formalisten dan de meeste dichters denk ik.
god ik kan mezelf niet eens begrijpen
O nee wacht, ik snap het.
Formalisme vooronderstelt een lege inhoud, zoals negatieve theologie een onkenbare God vooronderstelt
Een reactie plaatsen
<< Home