Ja, ik luister naar audioboeken, big deal
Het is waar, alle personages van Don DeLillo praten en denken ongeveer hetzelfde. Behalve Afro-Amerikanen. Maar die rappen dan wel weer in kwatrijnen met gekruist rijm:(Dope pentameter yo! Natuurlijk wordt dit op het audioboek van Cosmopolis voorgedragen alsof het Tennyson is.)Kid used to think he was wise to the system
Prince of the street always do things his way
But he had a case of conventional wisdom
Never say nothing the others don't say
Verder in Cosmopolis: meer virtuele melancholie en bijhorende nostalgie naar het Reële. Die virtuele melancholie laat zich overigens prima uitdrukken door de inwisselbaarheid der personages.
Die obsessie met het Reële... Ik denk dat het wat met de Koude Oorlog te maken heeft. Als je opgroeit en je ziet elke dag op televisie een nucleaire holocaust gelijktijdig aangehaald en uitgesteld (d.i. gerepresenteerd/gesimuleerd), dan wordt je uiteindelijk ook wat ongeduldig voor the Real Thing. Het echte Ding in deze roman is extreem geweld en de dood, en misschien ook poëzie. Wat dat betreft behoren DeLillo (1936) en Van Bastelaere (1960) tot dezelfde generatie. Dreiging en representatie betekenen voor hun allebei: het net niet van de dood, de dood tegelijk afgehouden en schuins gezien. De dood is een Koude Oorlog Ding.
Dit is natuurlijk speculatie, maar wie wat recentelijker volwassen is geworden, of wie op dit moment opgroeit, zou een heel andere ervaring moeten hebben. De oorlog van onze tijd is uitgesteld noch gesimuleerd. Ze is overal, in verschillende gradaties van intensiteit. De bom is gevallen en heeft de mobilisering zoniet in gang gezet dan toch officieel gerechtvaardigd. De stemming is niet dreigend, maar panisch. Verdere speculatie: gevolgen voor de literatuur.
2 Comments:
De bom is gevallen door niet te vallen, maar verandert dat de muziek?
De Bom (Doe Maar)
Carrière maken voordat de bom valt
Werken aan mijn toekomst voordat de bom valt
Ik ren door mijn agenda voordat de bom valt
Veilig in het ziekenfonds voordat de bom valt
En als de bom valt
Dan lig ik in mijn nette pak, diploma's en mijn cheques op zak
Mijn polis en mijn woordenschat --aaoei
Onder de flatgebouwen van de stad naast jou
Laat maar vallen dan, het komt er toch wel van
Het geeft niet of je rent
'k heb jou nooit gekend, 'k wil weten wie je bent
'k wil weten wie je bent
Ik ben verzeker van succes tegen brand en voor mijn leven
Ik heb van alles, maar geen tijd, ook niet voor heel even
Ik moet aan mijn salaris denken en aan mijn relaties
Maar liever weet ik wie jij bent voordat het te laat is
Want als de bom valt...(etc.)
Jij moet nog huiswerk maken voordat de bom valt
Een diploma halen voordat de bom valt
E is MC kwadraat voordat de bom valt
Mit nach nebst naechst samt bei seit von zu zuwider entgegen ausser aus
Wie panisch is, kan vier dingen doen: 1. er vandoor gaan, 2. de paniek met alle macht bedwingen en doen of er niets aan de hand, 3. de paniek verschuiven (elders panisch worden) of 4. de paniek onderzoeken. Ad 1: wie er vandoor is, weten we niet precies, want die is weg (zelfmoord kan een indicatie zijn, verslaving, depressie, dat soort). Ad 2: Het overgrote deel van de hedendaagse literatuur doet of er niets aan de hand is (verfilmbare boeken, begrijpelijke, soepele poëzie, een lach en een traan). Ad 3: men schrijft als een razende om de hype te volgen en in beeld te blijven (het is kunst apart om alleen maar het tempo bij te houden waarmee boekhandels hun schappen verschonen). Ad 4: ik denk dat je de onderzoekers van de paniek kunt vinden zoals een zwervende ridder in een middeleeuwse roman een heremiet vindt: toevallig, op een geïsoleerde plek, in deep space); of zoals een kind fascinatie en aandacht(schoonheid) vindt: in het detail; of waar de écriture feminine het zocht: in een andere, zowel vervloeiende als irriterende taal
Een reactie plaatsen
<< Home