Essay waar ik de tijd niet voor heb om het te schrijven #36
Een vergelijking van
omdat het tegelijk wel en niet voor de hand ligt. (Mijn naam als ik een rapper zou zijn: Poor Yorick.)
Ondertussen wilmoet ik nog steeds iets over gangstarap schrijven, ideaal gesproken in de vorm van een dubbelrecensie van Derrida's Voyous en de 50 Cent film. Jammer dat ik eerst die film moet gaan zien...
In die context her(?)lezen: Olaf Zwetsloot zet Ice-T in tegen Giphart en Pfeijffer. Niet per se overtuigend; wel leuk. Maar waarom toch altijd Ice-"motherfucking"-T? De laatste had in 2001 (toen dit essay verscheen) al bijna 10 jaar geen relevante plaat meer uitgebracht.
- David Foster Wallace, Infinite Jest (1997)en
- Cam'ron, "Sport, Drugs and Entertainment" (2000)
omdat het tegelijk wel en niet voor de hand ligt. (Mijn naam als ik een rapper zou zijn: Poor Yorick.)
*
Ondertussen wilmoet ik nog steeds iets over gangstarap schrijven, ideaal gesproken in de vorm van een dubbelrecensie van Derrida's Voyous en de 50 Cent film. Jammer dat ik eerst die film moet gaan zien...
In die context her(?)lezen: Olaf Zwetsloot zet Ice-T in tegen Giphart en Pfeijffer. Niet per se overtuigend; wel leuk. Maar waarom toch altijd Ice-"motherfucking"-T? De laatste had in 2001 (toen dit essay verscheen) al bijna 10 jaar geen relevante plaat meer uitgebracht.
1 Comments:
Mooi genre, fictieve essays. Out-borgessing Borges? - je schrijft zelfs niet eens het essayistische verhaal *over* dat essay dat je niet gaat schrijven!
Een reactie plaatsen
<< Home