Happy birthday, Lenin

Kijk, dit is nu wat Emma Goldman bedoelde met een dansbare revolutie.

Interessant: dat deze posthistorische broederschapsfantasie uit Israël komt. Het is een werkelijk slim en grappig filmpje, een reclame voor een tv-station lijkt me. (Ik heb nog niet de hele tekst van het lied kunnen ontcijferen en ik lees geen Hebreeuws.) Proletarische vrouwen met hooivorken prijzen Desperate Housewives aan, alsof Wisteria Lane het land van melk en honing is! Dat moeten we niet te naïef willen lezen. De trouwe kijker weet natuurlijk dat de wanhopige huisvrouwen ofwel ongelukkig ofwel doortrapt zijn. Grap 1: de hoop van de "revolutie" is (de consumptie van) wanhoop. Grap 2 is nog cynischer. Want boze proletarische vrouwen zijn niet zozeer grappig omdat zulke archaïsche wezens niet langer bestaan; we weten dat ze wel degelijk bestaan, alleen niet op televisie. Ze komen uit de Oude Doos, die hier voor de ene helft gevuld is met Hollywood cliché's en voor de andere helft met antieke Sovjetkitsch. Grap 2 is een reflectief-postmoderne grap. Waar dus, contra Zizek, Lenin ook niet aan lijkt te ontsnappen.

N.B. Kant en Oppenheimer zijn ook jarig, maar van hen zijn er geen leuke filmpjes.